لیز خوردن یک دفاع موثر در برابر مشت مستقیم است زیرا نیازی به تماس شما با جنگنده دیگر نیست و بنابراین به هیچ وجه ضربه نمی بینید.
تصویری با عنوان Bob and Weave in Boxing مرحله 33
دو حرکت را با هم ترکیب کنید. اکنون وقت آن است که "باب" و "بافت" را کنار هم قرار دهیم. دوباره شروع به بوبینگ کنید ، از زانوها و کمر برای ریزش مایع استفاده کنید و دوباره به حالت ایستاده برگردید. این بار ، در حالی که اردک می روید و بزرگ می شوید ، در چند لغزش کار کنید. از آنجا که مشت در ارتفاعات و زوایای مختلف تحویل داده می شود ، یادگیری ضرب و شتم سر و همراهی با حرکت بافندگی جانبی لغزش برای داشتن یک دفاع متحرک متحرک بسیار مهم است. [5]
هنگام حباب زدن و بافندگی ، سر شما باید به جلو و عقب ، در کنار هم حرکت کند در حالی که بدن شما بالا و پایین می رود. این هدف را ایجاد می کند که از مشت در سه بعد جلوگیری می کند. [6]
تصویری با عنوان Bob and Weave in Boxing مرحله 44
به حرکت خود ادامه دهید آماده باشید تا مرتباً بوبید و ببافید ، زیرا موقعیت خود را بدرقه می کنید ، از محدوده مشت زدن خارج و خارج می شوید یا در حالت دفاعی عقب رانده می شوید. ایده این است که هرگز برای مدت طولانی در همان مکان نمانید. تا زمانی که سر شما در نقطه ای قرار نگیرد که حریف شما هدف قرار داده است ، آنها نمی توانند یک ضربه پاک بزنند. قلاب بافی و بافندگی بسیار موثر است زیرا حریف را حدس می زند. [7]
حباب و بافندگی به ویژه هنگامی موثر است که حریف شما را در گوشه ای محصور کرده یا به طناب گیر کرده و نمی توانید به راحتی از محدوده او خارج شوید.
اگر می توانید به طور موثر از ضربه حریف خود دور شوید ، به دنبال فرصتی برای ضربه بزنید. معمولاً بعد از مشت زدن ، شانه حریف پایین می آید و چانه او بالا می رود و باعث می شود فک او به یک هدف باز تبدیل شود. [8]
آموزش باب و ویو
تصویری با عنوان Bob and Weave in Boxing مرحله 51
تمرینات ثابت را تمرین کنید. با تمرین لقمه زدن و بافتن گرم و یا سرد شوید. بر روی واضح و عمدی ساختن هر قسمت از حرکت تمرکز کنید. وقتی برای اولین بار آویزان می شوید ، باب و بافت باید به ترتیب و به صورت دو حرکت مشخص انجام شوند. با ایجاد احساس در مورد تکنیک می توانید تنظیم دقیق حرکات را شروع کنید. [9]
انجام تکنیک باب و بافندگی به حرکت سر زیادی نیاز دارد. قبل از شروع تمرینات کششی سبک انجام دهید تا از کشیدن عضله جلوگیری کنید.
قلاب بافی و بافندگی باید به صورت روان و خود به خود انجام شود. سعی کنید در حرکت سر خود الگویی ایجاد نکنید ، در غیر این صورت ممکن است حریف شما را درگیر کند. برای موفقیت دفاع شما ، ضروری است که حریف شما نداند که سر شما به کجا خواهد رسید.
همچنین روی تمریناتی که تعادل و قدرت پا را بهبود می بخشد ، مانند دو سرعت سربالایی ، اسکات پرش و طناب زدن تمرکز کنید.
پارچه خود را با مالیدن الکل مرطوب کنید. [2] به محض پایان بولینگ ، توپ از اصطکاک خط گرم می شود. این گرما منافذ روی توپ شما را باز می کند و به شما امکان می دهد توپ را بهتر تمیز کنید. [3] کمی الکل بسیار طولانی می شود ، بنابراین با کمبود آن پارچه خود را خیس کنید ، سپس تمام سطح توپ خود را پاک کنید.
بعد از اینکه توپ خود را با پارچه مرطوب الکلی خود پاک کردید ، یک قسمت خشک از حوله یا یک حوله تازه برداشته و هرگونه رطوبت باقی مانده در سطح آن را پاک کنید.
توپ را مرتب تمیز کنید. هر چقدر روغن روی سطح توپ شما بنشیند ، فرصت غرق شدن و جدا شدن آن بیشتر می شود. این بدان معنی است که با تمیز کردن توپ هر بار که کاسه می کنید ، توپ شما برای مدت طولانی تری تمیزتر می ماند. [4]
این می تواند مقدار قابل توجهی در نظافت حرفه ای شما صرفه جویی کرده و به شما کمک کند تا با قدمت بیشتری کاسه بکشید.
تمیز کردن عمیق توپ در خانه
صبر کنید تا تعداد قابل توجهی از بازی ها را جمع کنید. این نوع تمیز کردن عمیق در بین بولرها و جوانب مثبت به "بیرون کشیدن روغن از توپ" معروف است. در واقع ، این روغن را که در طول بسیاری از بازی ها در منافذ توپ شما فرو رفته است ، از بین می برد. تعداد بازیهایی که باید قبل از تمیزکاری عمیق منتظر بمانید کاملاً به تعداد دفعات بازی و خطوطی که در آن بازی می کنید بستگی دارد.
هنگام بازی منظم در مسیرهای روغنی ، ممکن است بخواهید هر 50 بازی روغن از توپ خود بیرون بیاورید. خطوط با تنظیم بهتر ممکن است فقط نیاز باشد که توپ شما هر 70 تا 100 بازی عمیقاً تمیز شود.
هنگامی که شروع به تغییر عملکرد توپ خود در خط می کنید ، احتمالاً زمان تمیزکاری عمیق فرا رسیده است.
شیر مک مک را بزنید. همانطور که باید مهارت هایی مانند تیراندازی و دریبل زدن را تمرین کنید ، در تمریناتی شرکت کنید که مهارت های برگشتی شما را توسعه می دهد. ضربه های مک هیل یکی از تمریناتی است که می توانید برای بهبود هماهنگی و مهارت خود در بازگشت به مرحله استفاده کنید.
به سمت راست تخته پشتی حرکت کنید. هنگام پریدن ، توپ را با استفاده از دست راست از صفحه پشتی دریبل بزنید. در حالی که در هوا هستید توپ را دریبل کنید.
نباید بین دریبل ها بپرید. هر پرش دریبل خودش است. سعی کنید با هر دریبل که با سمت راست خود لبه را لمس کنید و با دست چپ خود لمس کنید. در ابتدا ممکن است نتوانید به لبه برسید. اشکالی نداره سعی کنید حداقل نت را بگیرید. با گذشت زمان پیشرفت خواهید کرد.
این کار را برای 50 پرش یا 2 دقیقه انجام دهید. سپس ، آن را روشن کنید. با دست چپ دریبل بزنید و تور یا لبه را با سمت راست لمس کنید. 50 پرش یا 2 دقیقه دیگر این کار را تکرار کنید.
چتری را تمرین کنید. انفجار یک تمرین عالی دیگر برای کمک به بهبود مهارت های بازگشت شما است. برای شروع ، توپ را با دو دست بردارید. پرش کنید و سپس 3 بار توپ را به تخته پشت بکوبید ، تا آنجا که ممکن است با استفاده از نیرو استفاده کنید. یک بار دیگر بپر ، این بار توپ را در سبد قرار دهید. [22]
حدود 20 انفجار انجام دهید. سپس ، طرف را عوض کنید. به سمت چپ تخته بروید و مراحل را تکرار کنید ، یک بار دیگر 20 انفجار انجام دهید
کمربند سیاه را بدست آورید. کمربند مشکی معروف موفقیت بزرگ دانش آموزان است. برخلاف تصور عمومی ، این بدان معنا نیست که دانشجو استاد است. اتمام دوره کارشناسی یک تشبیه خوب است: کمربند سیاه جدید از درک و شایستگی گسترده ای برخوردار است و ممکن است برای آموزش دیگران صلاحیت داشته باشد.
هنرمندان کاراته هنوز می توانند از این مرحله پیشرفت کنند ، اما رنگ کمربند سیاه باقی می ماند. آنها اکنون با استفاده از سیستم رتبه بندی dan ، از مرحله 1 شروع می شوند (Sho Dan) و به سمت بالا حرکت می کنند. (توجه داشته باشید که این نقطه مقابل بالاترین تا پایین ترین سیستم کیو است.)
راه راه های کمربند را مشخص کنید. بعضی از مدارس علاوه بر رنگهای ثابت از کمربند راه راه استفاده می کنند. این نوارها معمولاً نشان می دهد که دانش آموز از کمربند جامد فراتر است ، اما هنوز به رنگ بعدی نرسیده است. این نوارها معمولاً سفید یا بالاترین رنگ بعدی در سیستم رتبه بندی هستند.
به عنوان مثال ، اگر دانش آموزی به مدرسه ای تعلق دارد که ترتیب رنگ از زرد به نارنجی می رود ، ممکن است کمربند زرد محکمی داشته باشد. چند ماه بعد ممکن است به کمربند زرد با نوارهای نارنجی دست پیدا کنند و در نهایت به رنگ نارنجی جامد حرکت کنند.
برخی از دوجو سطح دان (سطح کمربند سیاه) را با نوارهای سفید یا قرمز روی کمربند سیاه نشان می دهند. نوک یا انتهای سفید یا قرمز نیز گاهی استفاده می شود.
جزئیات را از رزمندگان رزمی بخواهید. شاید لازم باشد دوجو خانه تمرین کننده را بشناسید تا بفهمید آیا رنگ آبی بالاتر از سبز است یا سیستم پیچیده تر راه راه به چه معناست. همچنین به خاطر داشته باشید که هر مدرسه الزامات و استانداردهای خاص خود را برای حرکت در رتبه های مختلف دارد. دانشجویی که در یک دوجو یک کیو 7 در نظر گرفته شده ممکن است در واقع از کیو 5 در یک دوجو متفاوت بیشتر تحصیل کرده باشد. با مربیان ، اصطلاحاً سنسی ، صحبت کنید که برای کسب اطلاعات بیشتر در دوجو تدریس می کنند. بسیاری از مدارس و سازمان ها در وب سایت های خود رتبه و رنگ کمربند خود را توضیح می دهند.
با پای جلوی خود تخته را به سمت پایین موج هدایت کنید. همانطور که از طریق لوله عبور می کنید ، باید با جریان مداوم آب به سمت بالا مبارزه کنید. بدون این کنترل ، برد با جریان به سمت بالا حرکت می کند. همانطور که با پای جلوی خود فشار وارد می کنید ، حتماً وزن خود را روی پای پشت خود حفظ کنید.
اگر خط شما از سطح موج خیلی پایین باشد ، با نوک آن قطع خواهید شد.
هنگامی که لوله شروع به شعله ور شدن می کند ، تخته به صورت خود ردیابی کند. فشار را از پای عقب بردارید. با وارد آوردن فشار به پاشنه پا می توانید از پای جلوی خود نیز استفاده کنید. برای ردیابی پشت موج ، به پای عقب خود فشار آورده و انگشتان هر دو پا را فشار دهید.
انتقال وزن و فشار باید همزمان با موج باشد. هنگامی که از طریق لوله عبور می کنید موج را احساس کنید و فشار را تنظیم کنید تا خط سفر خود را حفظ کنید.
فشار را روی پای جلوی خود حفظ کنید. با این کار تخته به سمت بالای موج کشیده می شود. فشار اضافی را روی پاشنه خود حفظ کنید.پای پشت خود را به سمت جلو حرکت داده و زانوی پشت خود را به سمت لوله های محکم بیندازید. زانوی پشتی شما باید آنقدر پایین بیاید که عرشه را لمس کند. در طی این حرکات ، صندوق عقب خود را به سمت جلو حرکت دهید تا از لق زدن لب شما جلوگیری کند.
این موقعیت هنگام خروج از لوله سرعت نیز به شما می دهد.
هر دو دست خود را به سمت خروجی لوله قرار دهید تا وزن خود را به جلو هدایت کنید. همزمان ، با فشار بر انگشتان پا ، خط خود را با پای پشت خود حفظ کنید. پیش بینی کنید که آیا بشکه به یک قسمت کم عمق برخورد می کند و به باز شدن ادامه می دهد ، یا یک کانال را بزنید و خروجی را بلند و محکم کنید.
اگر بینایی خود را از دست داده اید یا اعتماد به نفس ندارید ، همان خط را نگه دارید تا زمانی که خروج را باز یا ببینید.